— Psychoterapia

Sesje indywidualne

Psychoterapia indywidualna

Dla dzieci od 12 roku życia i dorosłych. Psychoterapia dotycząca:
Psychoterapia dzieci

FAQ - Często zadawane pytania

W dzisiejszych czasach bardzo dużo osób cierpi z powodu depresji. Typowe jej objawy  to:
  • obniżenie nastroju;
  • brak odczywanej radości/satysfakcji/zadowolenia;
  • brak motywacji;
  • słaba koncentracja;
  • niska samoocena;
  • poczucie winy;
  • pesymizm;
  • myśli/czyny samobójcze;
  • problemy ze snem;
  • problemy z apetytem.

Niestety w depresji ciężko nam zmotywowć się do nawet jakiegokolwiek działania, łatwo wtedy wpadamy z jeszcze większą bezradność i samokrytycyzm. Skutkuje to tym większym negatywizmem, wycofaniem i smutkiem. 

 

Lęk jest emocją która w naturalny sposób pojawia się w naszym życiu. Stres to reakcja na trudną dla nas sytuację jak np. poznawanie nowej osoby, przemawianie publiczne. 

Zaburzenia lękowe (nerwice) to stany napięcia i niepokoju (przebodźcowania i wyczerpania  naszego układu nerwowego).  Pojawiają się gdy wyczerpały się nasze naturalne zasoby radzenia sobie ze stresem/ trudnościami.  Są najczęściej diagnozowanymi zaburzeniami psychicznymi.

Istnieje wiele rodzajów zaburzeń lękowych m.in:

  • Zespół lęku panicznego (napady paniki).
  • Fobia społeczna.
  • Fobie proste.
  • Zaburzenie lęku uogólnionego.
  • Agorafobia.
  • Lęk separacyjny.
  • Mutyzm wybiórczy.

W zaburzeniu lęku panicznego występują napady silnego lęku nazywane atakami paniki. Ataki paniki są bardzo nieprzyjemnymi, nagłymi i niezwykle silnymi napadami lęku. Osoby cierpiące na zaburzenie lęku napadowego mają poczucie życia w obliczu nadchodzącej katastrofy. Obawiają się nadchodzącego zawału, wylewu, szaleństwa czy śmierci.  Atakom paniki towarzyszy szereg bardzo nieprzyjemnych doznać cielesnych i psychicznych takich jak m.in:

  • kołatanie serca;
  • duszności;
  • zawroty głowy;
  • uczucie gorąca;
  • potliwość;
  • dezorientacja;
  • uczucie szaleństwa.

Lęk paniczny może prowadzić do rozwoju agorafobii.

Agorafobia to lęk przed przebywaniem w określonych miejscach a nawet ich unikania. Osoba cierpiąca na agorafobię obawia się miejsc z których będzie jej trudno uciec w razie pojawienia się ataku paniki (np. środki komunikacji, sklepy, kina, windy). Agorafobia bardzo utrudnia codzienne funkcjonowanie.  Może prowadzić do całkowitego wycofania się z życia i pozostawania we własnym domu.

Fobia społeczna to bardzo nasilony lęk związany z przebywaniem z innymi osobami. Ten typ lęku może prowadzić do wycofania się z życia towarzyskiego, zawodowego czy szkolnego. Osoba doświadczające fobii społecznej obawia się oceny, upokorzenia, kompromitacji ze strony innych ludzi. W związku z tym doświadcza szerego nieprzyjemnych objawów takich jak: kołatanie serca, zaczerwienienia, duszności, potliwości, drżenia rąk i in. Osoba taka zdaje sobie sprawę z własnej nadmiernej reakcji lękowej na inne osoby jednak nie jest w stanie sobie z tym poradzić.

Fobie proste (specyficzne) to nadmierny lęk związany z konfrontacją z określonymi sytuacjami, zwierzętami, czynnościami, zjawiskami.

Wymieniamy m.in :

  • Arachnofobia (lęk przed pająkami).
  • Akrofobia (lęk wysokości).
  • Dentofobia ( lęk przed dentystą).
  • Hemofobia (lek przed krwią).
  • Zoofobia (lęk przed zwierzętami).
  • Klaustrofobia (lęk przed ciasnymi pomieszczeniami).
  • Aerofobia (lęk przed lataniem samolotoem).
  • Brontofobia ( lęk przed burzą i piorunami).

Lęk uogolniony to stany napięcia i niepokoju towarzyszące niemal przez cały czas. Osoby doświadczające tego typu zaburzenia mają objawy psychosomatyczne (czyli min. przyspieszone bicie serca, bóle głowy, mięśni, derealizacje). Na skutek nadmiernego martwienia się i niepokoju często mają trudności ze snem, nie potrafią się skupić na pracy czy nauce.

Zaburzenia psychosomatyczne to dolegliwości  które wywołane są czynnikami psychicznymi/emocjonalnymi. Nie da się oddzielnić naszej psychiki od ciała. Objawy psychiczne i somatyczne często wzajemnie na siebie wpływają. Często na początkowym etapie osoba taka korzysta z wielu wizyt lekarskich w celu rozpoznania i leczenia dolegliwości które pojawiają się w jej ciele. Gdy wykluczona zostaje diagnoza lekarska osoba taka kierowana jest do psychologa/ psychoterapeuty/psychiatry. Do często występujących dolegliwości psychosmatycznych należą:

  • zawroty czy bóle głowy;
  • drżenie rąk czy ciała;
  • kołatanie czy przyspieszone bicie serca;
  • dolegliwości ze strony układu pokarmowego;
  • obniżona odporność.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD)  polega na tym, że osoba odczuwa przymus wykonywania określonych czynności. W zaburzeniu tym pojawiają się myśli natrętne (obsesje) które prowadzą do kompulsywnych zachowań. Pojawiające się natretnie myśli łączą się z obawem i niepokojem i często dotyczą różnego rodzaju czyhających zagrożeń np.  zarazki na rękach, niezakręcony gaz. Często występujące czynności natretne to np: mycie rąk, sprawdzanie (wyłaczonych urządzeń elektrycznych, drzwi), potrzeba przypominania sobie zdarzeń.

Stres jest niedołączną częścią naszego życia. Jest to reakcja organizmu na różnego typu zdarzenia z którymi nie potrafimy sobie poradzić. Stresory to wydarzenia z naszego życia takie jak np.: hałas, brak pracy, kryzys w związku, strata, niepewność jutra, przebodźcowanie. Są dwa rodzaje stresu:

  • eustres: motywujący do działania (np. zakochanie, zawody sportowe).;
  • dystres: demotywujący, paralizujący (np. utrata pracy, rozwód).

Początkowo motywujący stres po osiagnięciu pewnego progu (np. czasu, czy ilości) zamienia się w stres negatywny z którymi wiele osób nie potrafi sobie poradzić.

Zaburzenia snu dotyczą głównie 

Stres jest niedołączną częścią naszego życia. Jest to reakcja organizmu na różnego typu zdarzenia z którymi nie potrafimy sobie poradzić. Stresory to wydarzenia z naszego życia takie jak np.: hałas, brak pracy, kryzys w związku, strata, niepewność jutra, przebodźcowanie. Są dwa rodzaje stresu:

  • eustres: motywujący do działania (np. zakochanie, zawody sportowe).;
  • dystres: demotywujący, paralizujący (np. utrata pracy, rozwód).

Początkowo motywujący stres po osiagnięciu pewnego progu (np. czasu, czy ilości) zamienia się w stres negatywny z którymi wiele osób nie potrafi sobie poradzić.